Nagrody dla Gwiazd Internacjonalizacji 2024
Prof. Andrzej Jajszczyk (Distinguished Star), prof. Jerzy Duszyński (Science Diplomacy Star), Tomasz Orłowski (Public Diplomacy Star), prof. Bogusława Drelich-Skulska (Management Star), dr hab. Paweł Kaczmarczyk, prof. UW (Research Star), dr Katarzyna Świerk (Development Star), prof. Krzysztof Walkowiak (Teaching Star), Olga Vakhrina (Marketing Star) i Katarzyna Specjalska (Rising Star) − to laureaci Nagrody Środowiskowej Gwiazdy Umiędzynarodowienia 2024.
Od prawej: Prof. Jerzy Lis, Prof. Arkadiusz Mężyk, Prof. Maria Mrówczyńska, Prof. Paweł Kaczmarczyk, Tomasz Orłowski, Katarzyna Specjalska, Prof. Andrzej Jajszczyk, Olga Vakhrina, Prof. Teofil Jesionowski, Prof. Bogusława Drelich-Skulska, Prof. Maciej Duszczyk, Prof. Krzysztof Walkowiak, Waldemar Siwiński
W Polsce kształci się już ponad 105 tysięcy studentów z zagranicy − na przekroczenie pułapu 100 tys. cudzoziemców studiujących w naszym kraju polskie uczelnie czekały kilkanaście lat. Osiągnięty rezultat to efekt pracy wielu osób, które z poświęceniem zaangażowały się w proces umiędzynarodowienia polskich szkół wyższych. Najwybitniejsi z tego grona są corocznie honorowani prestiżową Nagrodą Środowiskową Gwiazdy Umiędzynarodowienia.
Misją nagrody Gwiazdy Umiędzynarodowienia, która w 2024 r. zostanie przyznana już po raz siódmy, jest wyłonienie i wyróżnienie oraz promocja osób mających wybitne osiągnięcia w umiędzynarodowieniu polskich szkół wyższych. – Nagroda promuje osoby, które otwierają nasze szkoły wyższe na inne doświadczenia i kultury. Jest to ważne wyróżnienie środowiskowe, ponieważ praca wkładana w umiędzynarodowienie uczelni jest często niedostrzegana, a przecież ma wielką wartość – podkreśla Waldemar Siwiński, założyciel Fundacji Edukacyjnej Perspektywy, inicjator nagrody.
Gwiazdy Umiędzynarodowienia to wyróżnienie dla osób, które zajmują się internacjonalizacją praktycznie, w działach rekrutacji i marketingu czy też w szkołach języka polskiego, a także dla wybitnych menedżerów, nauczycieli akademickich i badaczy internacjonalizacji. Nagrodę przyznaje Kapituła składająca się z reprezentantów wszystkich polskich instytucji i organizacji zaangażowanych w rozwój umiędzynarodowienia. Pracami Kapituły kieruje prof. dr hab. inż. Arkadiusz Mężyk, przewodniczący KRASP, rektor Politechniki Śląskiej.
Oto wskazani przez Kapitułę Laureaci w edycji 2024.
Wybitna Gwiazda (Distinguished Star):
Prof. Andrzej Jajszczyk
Nagroda specjalna, którą honorowane są osoby szczególnie zasłużone dla umiędzynarodowienia polskiego szkolnictwa wyższego i nauki.
Profesor Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (od 1999). Wykształcenie i stopnie naukowe zdobył na Politechnice Poznańskiej, gdzie najpierw studiował automatykę, a po podjęciu pracy zajął się telekomunikacją. Przez kilka lat pracował też na uczelniach zagranicznych: w Australii, we Francji i w Kanadzie. W latach 2011-2015 był dyrektorem założycielem Narodowego Centrum Nauki, polskiej agencji finansującej badania podstawowe. Był członkiem, a potem wiceprzewodniczącym Europejskiej Rady ds. Badań Naukowych (odpowiadał za obszar nauk ścisłych i technicznych). Był wiceprezesem międzynarodowego stowarzyszenia IEEE Communications Society. Był pierwszym spoza USA redaktorem naczelnym prestiżowego miesięcznika IEEE Communications Magazine oraz redaktorem innych ważnych czasopism telekomunikacyjnych.
Obecnie jest m.in. członkiem Polskiej Akademii Nauk i Academia Europaea oraz członkiem Polskiej Akademii Umiejętności.
Zdaniem laureata: Jeżeli chce się osiągnąć naukowy sukces, nie należy bać się ryzyka, chociaż ryzyko to powinno być utrzymane w racjonalnych granicach. Jakkolwiek przede wszystkim liczy się zawartość merytoryczna publikowanych prac naukowych, a nie miejsce, w którym je opublikowano, warto pamiętać, że renoma czasopisma czy konferencji powoduje, że wyniki będą lepiej widoczne dla społeczności naukowej. Opublikowanie wyników w czołowych czasopismach i prezentacja ich na wiodących konferencjach jest też znakiem jakości naszych prac, wynikającym z solidnego procesu recenzyjnego.
Gwiazda Dyplomacji Naukowej (Science Diplomacy Star):
Prof. Jerzy Duszyński
Nagroda przyznawana (od 2024 r.) osobom, które wykorzystując osiągnięcia polskich uczonych, zespołów badawczych lub uczelni, działają na rzecz budowania współpracy międzynarodowej w celu rozwiązywania problemów stojących przed ludzkością i budowania konstruktywnych partnerstw międzynarodowych, czym przyczyniają się do tworzenia pozytywnego wizerunku Polski jako kraju o wysokim potencjale naukowym.
Biochemik, absolwent Wydziału Biologii i Nauk o Ziemi Uniwersytetu Warszawskiego. Profesor w Instytucie Biologii Doświadczalnej im. M. Nenckiego PAN, od 2022 r. członek rzeczywisty PAN. Członek Academia Europaea, członek zagraniczny Chińskiej Akademii Nauk, a także członek rady dyrektorów instytutu badawczego IRB Barcelona oraz rady STS Forum w Japonii.
Był prezesem Polskiej Akademii Nauk w kadencjach 2015-2018 i 2019-2022. Sprawował funkcję wicedyrektora ds. naukowych (2002) i dyrektora Instytutu Biologii Doświadczalnej im. M. Nenckiego (2003-2008), przewodniczył Radzie Naukowej Instytutu (1996-2001).
W swoim dorobku ma kilkadziesiąt publikacji w prestiżowych międzynarodowych czasopismach naukowych. Wygłaszał wiele zaproszonych wykładów na międzynarodowych zjazdach naukowych.
Był podsekretarzem stanu w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego (2007-2008), przewodniczącym Zespołu Interdyscyplinarnego ds. Infrastruktury Badawczej przy Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego (powołany na kadencję 2006-2009). W 2023 r. odebrał z rąk prof. Anatolya Zagorodnego, prezesa Narodowej Akademii Nauk Ukrainy, tytuł doktora honoris causa przyznany za działania na rzecz ukraińskich naukowców.
Zdaniem laureata: Nauka jest niezwykle istotnym czynnikiem w pomyślnym rozwoju państw, dlatego zabieganie o jej wpływ na rozwiązywanie aktualnych problemów powinno być troską zarówno polityków, władzy, biznesu czy ogólnie społeczeństwa, jak i samych naukowców. Powinnością akademików jest przekonywać opinię publiczną o roli nauki w harmonijnym rozwoju świata, a w bardziej zawężonym zakresie − w umacnianiu pozycji Polski. Nasz akademicki głos nie może się sprowadzać tylko do prostych żądań o podwyższanie nakładów na naukę, ale trzeba przede wszystkim stanowczo wypowiadać się, że bez nauki dobrze zarządzanej, silnie wspieranej przez władze i poważnie traktowanej jako głos ekspercki, nie mamy co liczyć na szacunek do naszego kraju i podniesienie jego pozycji w świecie.
Gwiazda Dyplomacji (Public Diplomacy Star):
Tomasz Orłowski
Nagroda dla osób aktywnych w obszarze dyplomacji publicznej, upowszechniających wysokie standardy międzynarodowych kontaktów akademickich i naukowych.
Doktor historii, studiował archeologię i zabytkoznawstwo na Uniwersytecie Łódzkim i Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu i literaturę francuską i porównawczą oraz cywilizację średniowieczną na Uniwersytecie w Poitiers. Jest także absolwentem Institut d’Hautes Études de la Défense Nationale w Paryżu.
W MSZ od roku 1990 do 2021. Był m.in. wicedyrektorem departamentów Europy (1994-1996), Systemu Narodów Zjednoczonych i Problemów Globalnych (2004), ambasadorem, dyrektorem Protokołu Dyplomatycznego (2005-2007), sekretarzem generalnym polskiego Komitetu ds. UNESCO, członkiem Rady Wykonawczej UNESCO (2001-2004). Jako ambasador RP pełnił misję we Francji i w Księstwie Monako (2007-2014) oraz we Włoszech i Republice San Marino (2015-2017).
Wykłada stosunki międzynarodowe i dyplomację na Uniwersytecie Warszawskim, w Collège d’Europe, Szkole Głównej Handlowej, Akademii Marynarki Wojennej i Akademii Sztuki Wojennej. Profesor w Krakowskiej Akademii Andrzeja Frycza Modrzewskiego i visiting professor na Paris School of International Affairs, Institut d’Études Politiques w Paryżu (Sciences Po). Jest także m.in. członkiem korespondentem francuskiej Académie des Sciences morales et politiques.
Zdaniem laureata: Międzynarodowa współpraca intelektualna jest jednym z najważniejszych filarów stosunków dyplomatycznych. Ruch intelektualny ma niezwykłe znaczenie w nowoczesnych stosunkach dyplomatycznych, dlatego że uczy przekonywać do racji drugiej strony w sposób dużo bardziej trwały niż tylko ustalenia międzyrządowe. Buduje się w ten sposób głębokie przekonanie o bliskości, o argumentacji, która towarzyszy dyplomacji poprzez ten pogłębiony aspekt intelektualny. Wiedza jest uniwersalna. Wiedza łączy, a nie dzieli. I z tego powodu udział w międzynarodowej współpracy intelektualnej jest tak fundamentalny dla takich państw jak Polska.
Gwiazda Zarządzania (Management Star):
Prof. Bogusława Drelich-Skulska
Nagroda dla kadry zarządzającej szkół wyższych (z wyłączeniem rektorów). Honorowane są osoby, które tworzą i realizują strategię internacjonalizacji uczelni.
Prorektor ds. akredytacji i współpracy międzynarodowej Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu. Absolwentka Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu (obecnie Uniwersytet Ekonomiczny we Wrocławiu). Tytuł profesora nauk ekonomicznych otrzymała w 2013 r. Autorka bądź współautorka 10 monografii oraz ponad 140 artykułów naukowych wydanych w kraju i za granicą.
Zainteresowania naukowe prof. Drelich-Skulskiej obejmują biznes i ekonomię w ujęciu międzynarodowym, ekonomię rozwoju oraz kształtowanie się regionalizmu ekonomicznego w Azji Wschodniej. Ważnym obszarem aktywności są badania obejmujące funkcjonowanie globalnych łańcuchów wartości, politykę klastrową oraz między narodowe procesy akredytacyjne, zwłaszcza w sektorze szkolnictwa wyższego. Z jej inicjatywy w 2010 r. powołano na UEW Asia Pacific Research Center.
Zdaniem laureatki: Jako uczelnia biznesu chcemy kształcić odpowiedzialnych liderów, którzy będą zmieniać globalny świat. Dodatkowo uniwersalnymi normami, na których opieramy naszą działalność międzynarodową, są tolerancja, otwartość i poszanowanie różnorodności. Chcemy, aby nasz Uniwersytet był przestrzenią otwartej debaty naukowej, wolnym od uprzedzeń kulturowych i społecznych miejscem studiowania i pracy przyjaznym każdemu człowiekowi.
Gwiazda Badań (Research Star):
Dr hab. Paweł Kaczmarczyk, prof. UW
Nagroda dla kadry badawczej uczelni, przyznawana osobom prowadzącym badania nad internacjonalizacją szkolnictwa wyższego w Polsce i na świecie.
Uzyskał tytuł magistra (1999) i doktora (2004) nauk ekonomicznych na Wydziale Nauk Ekonomicznych UW. Profesor na Wydziale Nauk Ekonomicznych UW (Katedra Ekonomii Ludności i Demografii) i od 2016 r. dyrektor Ośrodka Badań nad Migracjami UW.
Członek bądź współpracownik gremiów zajmujących się problematyką mobilności oraz migracji (m.in. Komitetu Badań nad Migracjami Polskiej Akademii Nauk, Komitetu Nauk Demograficznych Polskiej Akademii Nauk, sieci IMISCOE), a także współpracownik licznych instytucji krajowych oraz międzynarodowych, m.in.: Komisji Europejskiej, Banku Światowego, OECD.
Obszary zainteresowań to: szeroko pojęta ekonomia migracji, w szczególności przyczyny i konsekwencje międzynarodowych migracji zarobkowych, zależności między mobilnością a rynkiem pracy oraz zagadnienia polityki migracyjnej. Bada rzeczywistość migracyjną i stara się uczestniczyć w politycznej debacie na temat mobilności (był członkiem Zespołu Doradców Strategicznych Prezesa RM).
Zdaniem laureata: Z mojej perspektywy najważniejsze cechy badacza to naukowa ciekawość i otwartość rozumiana jako gotowość do wychodzenia ze strefy komfortu, którą w swoisty sposób tworzy własna dyscyplina naukowa. Warunkiem naukowego sukcesu są także: świadomość teoretyczna i metodologiczna, pozostawanie w ciągłym procesie samokształcenia, w tym niezmienne starania, by śledzić najnowsze osiągnięcia naukowe. I cierpliwość. Istotna dla badacza jest także gotowość przyjęcia krytyki oraz umiejętność korzystania nie tylko z pozytywnych, ale przede wszystkim z krytycznych opinii. Wreszcie liczy się dojrzała interdyscyplinarność.
Gwiazda Rozwoju (Development Star):
Dr Katarzyna Świerk
Nagroda przyznawana osobom, które mają wybitne osiągnięcia w działaniach na rzecz międzynarodowego rozwoju uczelni w zakresie naukowym i edukacyjnym – w tym m.in. w pionach zajmujących się inicjatywami doskonałości naukowej typu IDUB czy też sieciami uniwersytetów europejskich.
Absolwentka chemii na Uniwersytecie Gdańskim, doktor nauk chemicznych (2007), absolwentka MBA (2018). Autorka i współautorka artykułów i komunikatów naukowych z zakresu chemii oraz zarządzania nauką. Od 2006 pracownik Uniwersytetu Gdańskiego, najpierw jako asystentka prorektora ds. kształcenia; w latach 2008-2015 kierowała administracją Wydziału Filologicznego; od 2015 pełni funkcję kierowniczki Biura Nauki i Współpracy z Zagranicą, obecnie dyrektorka Biura Nauki, a od 2016 jednocześnie Pełnomocniczka UG ds. otwartego dostępu do publikacji naukowych. Odpowiada za realizację zadań związanych z ewaluacją jednostek naukowych, strategiami publikacyjnymi i ocenami naukowymi, rozwojem kariery badawczej, a także z zakresu współpracy międzynarodowej. Od kilkunastu lat zajmuje się teoretycznymi i praktycznymi problemami szkolnictwa wyższego. Współpracuje z Instytutem Rozwoju Szkolnictwa Wyższego, jest certyfikowaną audytorką UE w zakresie HR Excellence in Research oraz Horyzont 2020/Europa.
Zdaniem laureatki: Uczelnie funkcjonują w bardzo zmiennym środowisku i zarządzanie procesem umiędzynarodowienia, kreowanie nowych zadań, czy wdrażanie strategii, nie jest proste, wymaga dużej elastyczności oraz wielu kompetencji prospołecznych. Uniwersytet Gdański jest uczelnią, dla której umiędzynarodowienie jest priorytetem w strategii rozwoju i konsekwentnie ją realizuje. Oczywiście może i czerpie wzorce z rozwiązań i dobrych praktyk, które są stosowane w innych uczelniach w Europie. Tak naprawdę będąc częścią sojuszu w ramach Uniwersytetów Europejskich SeaEU, jesteśmy w samym centrum działań zmierzających do zapewnienia najwyższej jakości kształcenia i badań naukowych, a dzieje się to wszystko w międzynarodowej społeczności akademickiej.
Gwiazda Kształcenia (Teaching Star):
Prof. Krzysztof Walkowiak
Nagroda dla kadry badawczo-dydaktycznej, którą honorowane są osoby wyróżniające się jakością prowadzenia zajęć dydaktycznych dla studentów obcokrajowców oraz tworzące nowe formy i inicjatywy w zakresie kształcenia międzynarodowego.
Absolwent Politechniki Wrocławskiej (1997, kierunek informatyka na Wydziale Elektroniki). Kolejne stopnie naukowe w dyscyplinie informatyka oraz tytuł profesora nauk technicznych uzyskał na tym samym wydziale. Od 2020 jest dziekanem Szkoły Doktorskiej PWr.
Specjalizuje się w optymalizacji sieci komputerowych i zastosowaniach metod sztucznej inteligencji. Wyniki swoich badań naukowych opublikował w ponad 320 pracach, w tym 75 artykułów w czasopismach z lista JCR. Promotor 10 zakończonych przewodów doktorskich. Był kierownikiem oraz głównym wykonawcą 13 projektów naukowych EU, NCN i MNiSzW. W latach 2021-2023 kierował projektem NAWA Ster InterDocSchool dotyczącym umiędzynarodowienia Szkoły Doktorskiej PWr. Obecnie bierze udział w realizacji projektu Unite! – sieci 9 uczelni europejskich, kieruje zadaniem dotyczącym opracowania programu kształcenia Unite! Doctoral School.
Zdaniem laureata: Umiędzynarodowienie to sport zespołowy. I to zarówno w kontekście współpracy promotora z doktorantem – dzielenia się kontaktami zagranicznymi, włączania do prac międzynarodowych zespołów badawczych, wskazywania konferencji czy czasopism, w których warto zaistnieć – jak i w kontekście pracy całej Szkoły Doktorskiej: szkoleń dla promotorów, organizowania kursów, a wreszcie pracy całej uczelni – współdziałania z różnymi jednostkami (wydziały, rady dyscyplin naukowych, Dział Współpracy Międzynarodowej, Dział Projektów, Dział Nauki), które są naszymi partnerami i wspierają nas w zwiększaniu umiędzynarodowienia. Nie bez znaczenia jest też współpraca z całym środowiskiem akademickim w Polsce i dzielenie się doświadczeniami z pracy szkół doktorskich w ramach comiesięcznych spotkań.
Gwiazda Marketingu (Marketing Star):
Olga Vakhrina
Nagroda dla pracowników działów promocji, rekrutacji i współpracy z zagranicą, którzy stosują innowacyjne metody i narzędzia, w tym social media, oraz mają osiągnięcia w budowaniu międzynarodowego prestiżu swoich uczelni.
Pochodzi z obwodu sumskiego w Ukrainie. Jest absolwentką Wydziału Filologii Języków Obcych Sumskiego Państwowego Uniwersytetu Pedagogicznego imienia A.S. Makarenki
Pracowała w Dziale Współpracy Międzynarodowej Politechniki Kijowskiej im. Igora Sikorskiego (KPI).W codziennej pracy posługuje się biegle trzema językami obcymi (angielski, polski i rosyjski) oraz swoim ojczystym – ukraińskim.
Do Polski przyjechała w ramach programu Erasmus Mundus, od 2017 r. jest związana z Politechniką Poznańską. Do jej codziennych obowiązków należy m.in.: obsługa studentów zagranicznych na studia prowadzone przez PP w językach angielskim, polskim, ukraińskim i rosyjskim, organizacja Dni Otwartych oraz webinariów „Jak zostać studentem Politechniki Poznańskiej”, udział w licznych imprezach targowych, organizacja kursów językowych dla zakwalifikowanych kandydatów.
Zdaniem laureatki: Podwójne dyplomowanie wspólnie z uczelniami ukraińskimi: Politechniką Kijowską „KPI”, Politechniką Lwowską i Ukraińskim Państwowym Uniwersytetem Transportu Kolejowego w Charkowie to moje ukochane „dziecko”. Jestem na wszystkich obronach prac magisterskich uczestników programu i cieszę się z ich sukcesów. Pandemia i wojna ograniczyły ten program, ale liczę na to, że już wkrótce uda się wrócić do niego w pełnym wymiarze.
Wschodząca Gwiazda (Rising Star):
Katarzyna Specjalska
Nagroda dla osób zajmujących się umiędzynarodowieniem, które mają nie więcej niż 35 lat, a ich działania obiecująco rokują na przyszłość w tym obszarze nie tylko na macierzystej uczelni, ale także w wymiarze krajowym i międzynarodowym.
Absolwentka SGGW i Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego. Doświadczenie zdobyła, uczestnicząc w programach wymiany międzynarodowej, wcześniej zaś pracując w placówce dyplomatycznej. Piastowała też stanowisko ewaluatora programów europejskich. W swojej obecnej pracy odpowiada m.in. za koordynowanie realizacji projektów centralnych mających na celu podwyższenie poziomu umiędzynarodowienia uczelni, analizowanie potrzeb oraz proces tworzenia wniosków aplikacyjnych.
Zdaniem laureatki: Współpraca międzynarodowa to nie jest one-man-mission, to relacje, o które warto dbać, aby nie tracić z oczu kursu, który sobie obraliśmy. Praca nad umiędzynarodowieniem uczelni otwiera drzwi do współpracy ze światowej klasy specjalistami z najróżniejszych obszarów. Wielką zaletą jest możliwość uczestniczenia w projektach o zasięgu międzynarodowym, jednak kluczowe jest dla mnie budowanie zespołu tu, w SGGW. Praca z moim zespołem daje mi satysfakcję z realizacji misji, której jestem częścią i którą mam zaszczyt kierować. Czuję dumę z tego, iż moje zaangażowanie i doświadczenia przyczyniają się do rozwoju społeczności SGGW oraz pomagają budować UNIgreen.
