Dr Mariusz Sagan, dyrektor Wydziału Strategii i Przedsiębiorczości Urzędu Miasta Lublin, współtwórca Strategii Lublin 2020 i Strategii Lublin 2030. Adiunkt w Instytucie Rynków i Konkurencji Kolegium Nauk o Przedsiębiorstwie SGH w Warszawie. Absolwent ekonomii (1996) i politologii (1997) na UMCS, doktorat z zarządzania obronił na SGH (2008). Ekspert i praktyk w zakresie rozwoju regionalnego i strategii miast oraz zarządzania strategicznego w biznesie międzynarodowym.

Autor i współautor ponad 100 publikacji oraz kilkunastu książek. W latach 2014-2016 członek Global Advisory Board w Center for Leadership and Management na amerykańskim Uniwersytecie Rutgersa. 

Zdecydowana większość samorządów miast, w których funkcjonują uczelnie, nie rozumie wagi współpracy ze szkołami wyższymi. Tymczasem dla wzmocnienia polskich ekosystemów uniwersyteckich potrzebna jest zdecydowanie większa kultura współpracy samorządów z uczelniami – apeluje dr Mariusz Sagan, dyrektor Wydziału Strategii i Przedsiębiorczości Urzędu Miasta Lublin, Public Diplomacy Star 2022.

Lublin to jedno z najbardziej proakademickich miast w Polsce – i też jeden z najbardziej umiędzynarodowionych polskich ośrodków uczelnianych. – Dziś sektor akademicki w Lublinie jest ogromny i wpływa na każdy aspekt funkcjonowania miasta – mówi wyróżniony nagrodą Public Diplomacy Star 2022. – Zaczęło się od tego, że bardzo chcieliśmy jako samorząd przez umiędzynarodowienie zwiększyć kapitał intelektualny miasta. Ale też chcieliśmy wygenerować wielokulturowość, o której tyle się w Polsce mówi, a w rzeczywistości nie za wiele się w tym zakresie dzieje. Zależało nam na tym, by „uświatowić” Lublin przez obecność w nim studentów zagranicznych.

 Impulsy do systemowego wsparcia uczelni w zakresie umiędzynarodowienia były dwa: po pierwsze założenie, że dzięki napływowi studentów z zagranicy zniwelowane zostaną negatywne skutki niżu demograficznego. Po drugie zaś nadzieja na to, że przyciągnięcie obcokrajowców do miasta wywoła zmiany strukturalne na uczelniach. – Uznaliśmy, że dzięki umiędzynarodowieniu uczelnie będą lepiej funkcjonować, lepiej przygotują swoją administrację (będą bardziej prostudenckie), a z drugiej strony naukowcy wyjdą ze swojej strefy komfortu, będąc zmuszeni do prowadzenia zajęć po angielsku, ale w konsekwencji gdzieś później zaczną też publikować i pojawiać się w obiegu międzynarodowym, co przyczyni się do wypromowania polskiej nauki.

W ciągu kilkunastu lat dzięki wspieraniu organizacyjnemu i finansowemu lubelskiego świata akademickiego przez samorząd miasta udało się doprowadzić do zrealizowania wszystkich strategicznych celów (spisanych we współtworzonej przez dr. Sagana Strategii Lublin 2020). Dość powiedzieć, że dziś w Lublinie studiują obcokrajowcy z ponad stu różnych krajów świata. Dr Sagan nie kryje dumy: – Kilkanaście lat naszej pracy nad wsparciem umiędzynarodowienia lubelskich uczelni dowiodło, że można zarządzać procesem internacjonalizacji, co więcej: to samorząd może być inicjatorem tego procesu.

Dalsze plany? – Teraz wytyczamy nowe kierunki strategii umiędzynarodowienia miasta we współpracy z uczelniami – zdradza dr Sagan. – To projekt Akademicki Lublin – Międzynarodowy Ośrodek Kształcenia i Badań oraz program Visiting Professors, czyli finansowanie przyjazdów naukowców do Lublina, by tu prowadzili zajęcia i badania.

Według Gwiazdy Dyplomacji 2022 polskie uczelnie powinny mocniej zaangażować się w międzynarodowe konsorcja – i to nie tylko naukowe, ale też eksperckie, wdrożeniowe czy łączące polityki publiczne z uczelniami; trzeba też walczyć o międzynarodowe akredytacje i wyższe miejsce w rankingach światowych, bo o nie pyta coraz częściej biznes międzynarodowy. Natomiast w kwestii „polskich dyscyplin eksportowych”, czyli kierunków kształcenia, jakie warto promować wśród studentów zagranicznych, dr Sagan rekomenduje: – Moim zdaniem wciąż niewykorzystaną szansą polskich uczelni są wszystkie kierunki związane ze środowiskiem, rolnictwem, zdrową żywnością. Jestem przekonany, że już niebawem właśnie tymi kierunkami zainteresują się studenci z Afryki czy Azji.

Pytany o własne motywy zainteresowania się problematyką umiędzynarodowienia polskich uczelni, dr Sagan tłumaczy, że od kilkunastu lat fascynuje go zagadnienie wielokulturowości – prowadził w tym obszarze badania naukowe w ramach międzynarodowego projektu z naukowcami amerykańskimi i dzięki tym właśnie badaniom wpadł na pomysł, by wnioski z analiz zaimplementować w politykach publicznych w Polsce. – Trudno przecenić wartość umiędzynarodowienia. Internacjonalizacja nauki podnosi jej jakość, a to ma pozytywny wpływ na transfer wiedzy do przemysłu oraz na rozwój technologiczny kraju. Nie będzie przesadą stwierdzenie, że umiędzynarodowienie stanowi jeden z najważniejszych sposobów na przejście Polski z modelu rozwoju imitacyjnego na model innowacyjny.

 Wyróżnienie Public Diplomacy Star przyznawane jest osobom, które „upowszechniają wysokie standardy międzynarodowych kontaktów akademickich i naukowych”. Dla dr. Sagana fundamentem tych standardów jest umiejętność pracy w środowisku międzykulturowym. Konieczny jest tu spory zasób wiedzy ogólnej o różnych kulturach i społecznościach, ale także pokłady empatii i asertywności. – By dobrze sobie radzić w relacjach międzynarodowych, trzeba się dobrze poruszać po „potłuczonym szkle” niuansów międzykulturowych, ale też politycznych czy gospodarczych – mówi obrazowo Gwiazda Dyplomacji 2022. – Ale warto, bo otwartość na świat, szacunek do innych kultur i wrażliwość na różne punkty widzenia otwierają drogę do sukcesu. Umiejętność włączenia się w dynamikę wielokulturową jest też szalenie ważna dla rozwijania własnej kreatywności.

http://gwiazdyinternacjonalizacji.pl/